Hallo allemaal!
Vandaag maakten we na het ontbijt ons lunchpakket klaar, want we trokken op dagtocht. De LPM-bus bracht ons daarvoor eerst naar het dorpje Wéris, gekend voor zijn prehistorische sites met megalieten. Onmiddellijk bij aankomst in het mooie, Ardense dorpje konden we al enkele menhirs en een dolmen aanschouwen. Die werden rond 1880 toevallig door de plaatselijke boeren, die hun land aan het ploegen waren, ontdekt. Archeologen bevestigden na grondig onderzoek de authenticiteit van de prehistorische stenen. De megalietenbouwers verlieten omwille van het klimaat meer dan 4000 jaar geleden hun oorspronkelijke woonplaats in Bretagne (Frankrijk) om zich in Wéris en omstreken te huisvestigen.
Wist je dat Nataschia even dacht dat ze sterker was dan Obelix :p
Na een stevige klim bereikten we de top van de heuvel en werden we verrast met een volgend schouwspel: de Pierre Haina of Witte Menhir. Volgens zijn legende wordt die natuurlijke steen gezien als de schacht naar het hellevuur en om te vermijden dat Satan (de duivel) daarlangs onze wereld zou betreden om kwaad te brengen, wordt de menhir jaarlijks in het wit geschilderd. Weer beneden kwamen we het Duivelsbed (le Lit du Diable) tegen. We hadden veel respect voor het lepe plannetje van de molenaar en stonden versteld van de woede van Satan. 's Middags aten we ons lunchpakket op aan de Dolmen van Oppagne. We genoten intussen ook van het magische plaatje rond de dolmen: de lindebomen, de menhirs, de loeiende koeien, ... .
Wist je dat Delsin vandaag een tweekoppige koe zag :p
Intussen had we al heel wat km in de benen met de megalietenwandeling, maar we zetten onze wandeling verder langs de rustige, kronkelende straatjes richting de prachtige speeltuin van LPM in Rome.
Wist je dat Rome een gehuchtje is op een boogscheut van Durbuy. We waren dus niet in de Italiaanse hoofdstad :p
Gelukkig hadden we ondanks de stevige wandeling van wel 15 km nog meer dan genoeg energie over om ons uit te leven op de vele schommels, glijbanen, klimtorens, ... . Sommigen speelden zelf een heus tikspel.
Wist je dat Louique vandaag in Rome vriendschap sloot met Pietje de Dood? Samen hadden ze er plezier in om anderen de stuipen op het lijf te jagen :p
's Avonds konden we ons hongerig maagje rijkelijk vullen met stofvlees en frietjes. Vervolgens trokken we nog gezamenlijk in olifantenpas naar het pikdonkere reflectorenbos. Onze zaklamp kwam tijdens de reflectorenzoektocht goed van pas om de vele dieren te zoeken. Na het vervolg van Fliere Fluiter kropen we uitgeput maar tevreden in ons bed.
Slaapwel!
Foto's:
https://get.google.com/albumarchive/103675519380578949296/album/AF1QipP-kI5JylRQUi605aRve92l4HDNcmUboalQQs3Z?source=pwa&authKey=CMf3g6uJ5f6w8AE
Vandaag maakten we na het ontbijt ons lunchpakket klaar, want we trokken op dagtocht. De LPM-bus bracht ons daarvoor eerst naar het dorpje Wéris, gekend voor zijn prehistorische sites met megalieten. Onmiddellijk bij aankomst in het mooie, Ardense dorpje konden we al enkele menhirs en een dolmen aanschouwen. Die werden rond 1880 toevallig door de plaatselijke boeren, die hun land aan het ploegen waren, ontdekt. Archeologen bevestigden na grondig onderzoek de authenticiteit van de prehistorische stenen. De megalietenbouwers verlieten omwille van het klimaat meer dan 4000 jaar geleden hun oorspronkelijke woonplaats in Bretagne (Frankrijk) om zich in Wéris en omstreken te huisvestigen.
Wist je dat Nataschia even dacht dat ze sterker was dan Obelix :p
Na een stevige klim bereikten we de top van de heuvel en werden we verrast met een volgend schouwspel: de Pierre Haina of Witte Menhir. Volgens zijn legende wordt die natuurlijke steen gezien als de schacht naar het hellevuur en om te vermijden dat Satan (de duivel) daarlangs onze wereld zou betreden om kwaad te brengen, wordt de menhir jaarlijks in het wit geschilderd. Weer beneden kwamen we het Duivelsbed (le Lit du Diable) tegen. We hadden veel respect voor het lepe plannetje van de molenaar en stonden versteld van de woede van Satan. 's Middags aten we ons lunchpakket op aan de Dolmen van Oppagne. We genoten intussen ook van het magische plaatje rond de dolmen: de lindebomen, de menhirs, de loeiende koeien, ... .
Wist je dat Delsin vandaag een tweekoppige koe zag :p
Intussen had we al heel wat km in de benen met de megalietenwandeling, maar we zetten onze wandeling verder langs de rustige, kronkelende straatjes richting de prachtige speeltuin van LPM in Rome.
Wist je dat Rome een gehuchtje is op een boogscheut van Durbuy. We waren dus niet in de Italiaanse hoofdstad :p
Gelukkig hadden we ondanks de stevige wandeling van wel 15 km nog meer dan genoeg energie over om ons uit te leven op de vele schommels, glijbanen, klimtorens, ... . Sommigen speelden zelf een heus tikspel.
Wist je dat Louique vandaag in Rome vriendschap sloot met Pietje de Dood? Samen hadden ze er plezier in om anderen de stuipen op het lijf te jagen :p
's Avonds konden we ons hongerig maagje rijkelijk vullen met stofvlees en frietjes. Vervolgens trokken we nog gezamenlijk in olifantenpas naar het pikdonkere reflectorenbos. Onze zaklamp kwam tijdens de reflectorenzoektocht goed van pas om de vele dieren te zoeken. Na het vervolg van Fliere Fluiter kropen we uitgeput maar tevreden in ons bed.
Slaapwel!
Foto's:
https://get.google.com/albumarchive/103675519380578949296/album/AF1QipP-kI5JylRQUi605aRve92l4HDNcmUboalQQs3Z?source=pwa&authKey=CMf3g6uJ5f6w8AE